بنگاه داری به جای حمایت از تولید

 

” مصاحبه با آقای میرزایی دبیر اجرایی خانه کارگر ساوه “

 

در گفت‌وگوی اخیر با آقای میرزایی، مسائل مهمی در زمینه چالش‌های اقتصادی و تولید مطرح شد. ایشان به مشکلات ناشی از افزایش ناگهانی بهره بانکی اشاره کردند و تأکید کردند که این افزایش به شدت بر روحیه تولیدکنندگان تأثیر منفی گذاشته است. وی با اشاره به وضعیت کارخانه‌ها در ساوه، به ویژه کارخانه پروفیل ساوه، خاطرنشان کرد که بسیاری از این واحدها به دلیل مشکلات مالی و بدهی به بانک‌ها دچار اختلال و تعطیلی شده‌اند.

آقای میرزایی همچنین به فرمان‌های مقام معظم رهبری در زمینه جهش تولید اشاره کردند و ابراز کردند که متأسفانه این فرمایشات در عمل به فراموشی سپرده شده است. وی به قطع برق کارخانه‌ها در اوایل تابستان اشاره کرد و بیان داشت که این اقدام به جای تأمین برق خانگی، نان کارگران را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

 

در ادامه، وی به موضوع بنگاه‌داری بانک‌ها پرداخت و انتقاد کرد که بانک‌ها به جای حمایت از تولید، به بنگاه‌داری مشغول شده‌اند. ایشان با اشاره به اقدامات بانک‌ها در شهرستان ساوه و تأثیرات منفی آن بر واحدهای تولیدی، به اهمیت حمایت از تولیدکنندگان و جلوگیری از تعطیلی کارخانه‌های با قدمت بالا تأکید کردند.

 

آقای میرزایی در ادامه بر لزوم توجه مسئولان به دغدغه‌های تولیدکنندگان و کارگران تأکید کردند و خواستار اجرای مؤثر توصیه‌های مقام معظم رهبری در زمینه تولید و اقتصاد شدند

در گفت‌وگو با آقای میرزایی، به بررسی وضعیت کارخانه‌ها پس از مصادره و چالش‌های تولید پرداخته شد. ایشان به وضوح بیان کردند که پس از مصادره کارخانه‌ها، در ابتدا با تزریق سرمایه و پول‌پاشی، شرایط بهبود موقتی ایجاد می‌شود. اما تجربه نشان داده است که بانک‌ها در مدیریت تولید و بنگاه‌داری موفق نبوده‌اند و به‌زودی بسیاری از کارخانه‌ها به دلیل مشکلات مالی و عدم توانایی در ادامه فعالیت، تعطیل می‌شوند.

 

آقای میرزایی نگران این موضوع هستند که مجموعه‌های بزرگ صنعتی، مانند پروفیل صفا، با سابقه‌ای بیش از ۶۰ سال، در حال حاضر با رکود تولید مواجه شده‌اند. ایشان به ظرفیت پایین تولید و کار در این کارخانه‌ها اشاره کرده و تاکید کردند که بانک‌ها توانایی اداره چنین مجموعه‌های عظیمی را ندارند.

ایشان همچنین به چالش‌های اقتصادی کشور و عدم ثبات آن اشاره کردند و خواستار فرصتی برای تولیدکنندگان شدند تا بتوانند خود را احیا کنند. آقای میرزایی یادآور شدند که در دوران سخت، آقای رستمی صفا توانسته با وجود عدم پرداخت حقوق کارگران، هیچ کدام از آن‌ها را بیکار نکند و به تولید ادامه دهد. او به تعهد و ایمان آقای رستمی صفا نسبت به کشور و کارگرانش اشاره کرد و گفت که ایشان همواره بر این باور بوده‌اند که کارخانه‌ها باید در خدمت آبادانی کشور باشند.

 

آقای میرزایی به نارضایتی خود از رویکرد بانک‌ها در مدیریت کارخانه‌ها و واگذاری آن‌ها به افرادی که تجربه کافی ندارند، انتقاد کردند و بر اهمیت حفظ و حمایت از تولیدکنندگان واقعی تأکید کردند. ایشان با اشاره به تلاش‌های طولانی‌مدت آقای رستمی صفا در صنعت، خواستار توجه بیشتر به این قبیل افراد و مجموعه‌ها برای حفظ رونق اقتصادی کشور شدند.

 

آقای میرزایی همچنین به تغییرات مدیریتی در این کارخانه‌ها اشاره کرده و گفتند: ((در سال گذشته، چندین مدیر در کارخانه‌ها تغییر کرده‌اند و هیچ‌یک از آن‌ها نتوانسته‌اند اثربخش باشند. به جای تأمین نیازهای واقعی کارخانه‌ها، مدیران جدید با حقوق‌های نجومی ۱۵۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان به کار گمارده شده‌اند، اما متأسفانه کارایی لازم را نداشته‌اند.))

 

ایشان افزودند: ((ارتباط ما با مجمع‌ها و تشکل‌های کارگری قطع شده و کارگران نیز تأیید می‌کنند که تغییرات مدیریتی به نفع کارخانه‌ها نبوده است. بسیاری از نیروهای تخصصی نیز از مجموعه خارج شده‌اند و این تغییرات، تنها با تزریق موقت پول به کارخانه‌ها همراه بوده است. این وضعیت پایدار نخواهد ماند و با توجه به چالش‌های پیش‌رو، به نظر می‌رسد این مجموعه‌ها در آینده‌ای نزدیک با مشکلات جدی‌تری مواجه خواهند شد.))

این اظهارات نشان‌دهنده نگرانی عمیق ایشان از وضعیت کنونی صنعت و لزوم اتخاذ تدابیر مؤثر برای بهبود شرایط است

در گفت‌وگوی با آقای میرزایی، موضوع بازگشت کارخانه‌ها به مالکان اصلی و اهمیت آن به‌ویژه در شرایط کنونی اقتصادی مورد بررسی قرار گرفت. ایشان با تأکید بر ضرورت این اقدام، خاطرنشان کردند که اگر ظلمی در حق مالکان قبلی صورت گرفته باشد، باید با همکاری قوه قضائیه، این مجموعه‌ها به مالکانشان برگردانده شوند.

آقای میرزایی ادامه دادند: “در صورتی که بیت‌المال در خطر نباشد، لازم است تا حقوق مالکان رعایت شود.” وی با اشاره به تجربیات ۴۰ ساله خود در حوزه صنعت، تأکید کرد که برای نجات این واحدها، نیاز به فردی با توانمندی‌های خاص وجود دارد و افزود: “تنها افرادی مانند آقای رستمی صفا می‌توانند این مجموعه‌ها را از بحران نجات دهند.”

 

ایشان همچنین به عدم پرداخت بدهی‌ها به برخی شهرستان‌ها اشاره کردند و ابراز امیدواری کردند که با برخوردی اسلامی و عادلانه، فرصتی مجدد به مالکان داده شود. به گفته آقای میرزایی، افراد با تجربه و سابقه طولانی در عرصه صنعت، همچون آقای رستمی صفا، سرمایه‌های ملی هستند که می‌توانند با توانمندی‌های خود، موفقیت‌های بیشتری را برای کشور به ارمغان بیاورند. این نوع رویکرد نه تنها به نفع صنعت خواهد بود بلکه به بهبود وضعیت اقتصادی کشور نیز کمک شایانی خواهد کرد.

 

در گفت‌وگو با آقای میرزایی، موضوع نظارت بر کارخانه‌ها و وضعیت تولید آنها پس از خصوصی‌سازی و مصادره مورد بررسی قرار گرفت. ایشان با اشاره به وضعیت کارگران و کارخانه‌ها گفتند: کارخانه‌ها در ابتدا پس از مصادره، با پاشیدن پول و ایجاد فضایی مطلوب برای کارگران، به جذب آنها اقدام می‌کنند. کارگران در این شرایط تصور می‌کنند که از یک وضعیت نامطلوب به یک بهشت کاری منتقل شده‌اند، اما این وضعیت دوام چندانی ندارد.

 

آقای میرزایی در ادامه به بحث نظارت قوه قضاییه بر کارخانه‌ها اشاره کردند و افزودند: قوه قضاییه اعلام کرده است که در صورت کاهش تولید یا تعدیل نیرو، برخورد خواهد کرد. اما واقعیت این است که چگونه این نظارت‌ها به‌طور عملی در کشور پیاده می‌شود، سوالی است که پاسخ دقیقی برای آن وجود ندارد.)

ایشان همچنین به اظهارات رئیس‌جمهور اشاره کردند و تصریح کردند: با کمال تاسف، آمارهای ارائه شده از سوی دولت درباره بازگشت ۱۲ هزار کارخانه به چرخه تولید، غیرواقعی به نظر می‌رسد. با یک حساب سرانگشتی، سهم هر استان باید حداقل ۶۰۰ کارخانه می‌شد، اما در واقعیت، چنین عددی مشاهده نمی‌شود. به‌عنوان مثال، در شهر ساوه که باید شاهد بازگشت تعداد زیادی کارخانه به چرخه تولید می‌بودیم، هنوز اثری از این ادعاها مشاهده نمی‌شود.

Related Post

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *